Brak porównań

Nie potrafię porównywać Moskwy i Warszawy.

Nie dlatego, że to byty nieporównywalne (bo chyba tak nie jest). Potrafię porównywać tylko Warszawę sprzed mojego wyjazdu i obecną - serce rośnie.

A Moskwa...

Moskwa nie istnieje.

Tamto życie było daleko i bardzo, bardzo dawno temu. W poprzednim życiu, właśnie. Nie brakuje mi smaku rosyjskiego chleba, serków w czekoladzie, żurawiny w cukrze czy mydła Agafii. Nie brakuje mi niebieskich trolejbusów i metra, którym dojechać można wszędzie. Nie wspominam tego źle czy dobrze. W ogóle tego nie wspominam.

I - mimo, że wyjeżdżając, bardzo chciałam znów pojechać na kontrakt gdzieś - wzdrygam się na samą myśl o tym, że ktoś by mi to zaproponował.

Choć pewnie... znów bym wyjechała.

Ale teraz mi jest dobrze. Bezpiecznie. Spokojnie. Tak w sam raz.